இக்கவிதையில் விட்டுச் செல்கிறேன்

என்னை நனைக்கும் ஆனந்த அருவியின்
ஊற்றுப் புள்ளி உன் கண்கள்
இனிய கனவெனும் விதையூன்றி
என்மீது வழிந்து பொழிகிறது
தாளம் போடும் மனம்தீண்டி
காதல் இசையைச் சேர்க்கிறது

எங்கிருந்து வந்தாயோ
எதைத்தான்நீ கண்டாயோ
இமைக்காமல் தொடர்கிறது உன்பார்வை
என்மனசை அறிவாயோ
என்ஆவல் தணிப்பாயோ
கணம்தோறும் வளர்கிறது என்காதல்

நெஞ்சின் ஏக்கத்தை எடுத்துரைக்க
நேருக்கு நேர்காண விழைகின்றேன்
ஆயிரம்ஜோடிக் கண்நடுவே
அடையாளம் தெரியாமல் தவிக்கின்றேன்
கோடிக் கணக்கான கூட்டத்தில் கூட
எளிதாக என்னைத் தொடுகிறாய் நீ

காணாத தோல்வியின் சுமையழுந்த
சோர்வோடு தளர்ந்து நிற்கிறேன் நான்
உன் கண்ணில் பதிக்க இருந்த முத்தத்தை
இந்தக் காற்றில் பதித்துச் செல்கிறேன்
உன் காதில் சொல்ல இருந்த செய்தியை
இக்கவிதையில் விட்டுச்செல்கிறேன்.

- பாவண்ணன்.